လမ္း မရွိ
ကား မရွိ
ေငြ မရွိ
အိမ္ မရွိ
အလင္း မရွိ
လွ်ပ္စစ္မီး မရွိ
စားစရာ မရွိ
အားကိုးစရာ မရွိ
စည္း မရွိ
ကမ္း မရွိ
ဥပေဒ မရွိ
ကိုယ္႔အဖို႔ဘာမွ မရွိ
အစိမ္းရင္႔ေရာင္
ဝတ္စံုနဲ႔
ကၽြဲရိုင္းေတြ
ကခုန္ေနတဲ႔
အမိခ်င္းလ်န္ကို
ကၽြန္ေတာ္ အဘယ္႔ေၾကာင္႔
အၿမဲတမ္း
လြမ္းမိပါသနည္း...?
ZP.Lintan
0 comments:
Post a Comment